Teamsamenwerking
Het team, als systeem beschouwd
Een van de belangrijkste steunpunten voor de medewerkers van een instelling is het team. Wanneer een team niet goed samenwerkt heeft dat gevolgen voor de kwaliteit van de verleende zorg. Het betrekkingsniveau wordt bijvoorbeeld belangrijker dan het inhoudsniveau, waardoor belangrijke informatie verloren gaat.
Wanneer een team langere tijd met elkaar samenwerkt, ontstaan er langzaamaan structuren en werkpatronen die steeds minder ter discussie worden gesteld. Dit komt de snelheid vaak ten goede. Maar er is ook een keerzijde aan deze medaille. Elke groep krijgt zijn blinde vlekken. En zo kunnen er allerlei ongeschreven regels ontstaan die een productieve samenwerking in de weg staan. Het is dan soms noodzakelijk hier juist iemand van buiten de organisatie als hefboom te laten fungeren.
De systeemtheorie beschouwt ook een team als een systeem en een team is daarmee niet minder onderhevig aan systemische principes dan een gezin. Posities en rollen, het functioneel inzetten van elkaar en het niet functioneren van de basiscommunicatie komen ook in teams voor. Dat is op zich niet het probleem. Het probleem ontstaat pas wanneer een team niet meer het zelfreinigend vermogen op kan brengen om daarin veranderingen door te voeren, of wanneer het team zich voor de organisatie ‘sluit’. Daarmee wordt het team immers onbereikbaar voor voldoende beïnvloeding door de eigen instelling. In beide gevallen dient de teamsamenwerking hoog op de agenda te worden gezet. Ook voor het vormgeven van teamsamenwerking geeft de systeemtheorie een zeer werkzaam kader.
|
|
